D17 en D18 - Rolde
Misschien wel de twee meest bekende hunebedden in het land. Twee vrij grote hunebedden vlak bij elkaar, uitstekend bereikbaar, onder de rook van Assen. Ze liggen vlak achter de fraaie middeleeuwse Rolder Kerk. Zet je auto neer op het parkeerterrein achter het kerkhof en betreedt het royale door duizenden toeristen platgetreden hunebedterrein. D17 is de meest noordelijke. D18 ligt 200 meter zuidelijker en het valt direct op dat die er heel wat netter bij ligt. D17 maakt een wat rommelige indruk. Het heeft acht dekstenen, waarvan er echter nog maar één op z'n poten staat. De overige zijn geheel of gedeeltelijk van hun dragers afgegleden of liggen gefragmenteerd in het graf. Eén is finaal doormidden gebroken. De deksteen in het midden valt op door zijn grootte. Verder zijn er nog 15 draag-, 2 sluit- en 2 poortzijstenen. D18 ziet er netjes en compleet uit. Om dat te bereiken moest er echter nogal wat aan worden gesleuteld. Stalen pennen houden twee van de zeven dekstenen op hun plaats. De 14 draag- en 2 sluitstenen zijn voltallig en ook zijn er nog 2 poortzijstenen die echter niet direct opvallen omdat ze bijna helemaal onder het zand zitten. De oude karakteristieke eik die D18 ooit sierde, was zo met de steenhoop vergroeid dat hij de samenhang met het graf bedreigde en daarom moest worden verwijderd. Sindsdien ligt dit hunebed er wat kaaltjes bij. De eik bij D17 staat er nog, maar daar is dan alles mee gezegd. Hij is door de bliksem uitgehold, de holte met teer ingesmeerd en met ijzeren pennen in vorm gehouden. Het is een wonder dat-ie nog leeft. De ingang van het terrein wordt gemarkeerd door een rij van 19 flinke zwerfkeien. Waren dit misschien ooit kransstenen?. Een wel zeer forse kei draagt de bronzen naamplaquette. Met twee informatie-zuiltjes, een picknicktafel, vuilnisbakken en zitbanken zijn de voorzieningen voor het publiek goed op peil.
Het voortbestaan van beide hunebedden liep in 1847 groot gevaar toen de monumenten door het Rolder markebestuur in de uitverkoop werden gedaan met als reële mogelijkheid dat ze zouden worden gesloopt. Dit leidde, eerst op provinciaal en daarna op landelijk niveau tot grote protesten, hetgeen uiteindelijk in 1872 na veel juridisch gekissebis resulteerde in de aankoop door het Rijk van beide hunebedden voor de somma van f. 150,- . Deze affaire bleek later van grote betekenis: het markeerde het publieke en bestuurlijke keerpunt ten gunste van het behoud van ons prehistorische erfgoed.
bron van de tekst:
http://users.bart.nl/~jbmeijer/hunegids.htm
Inloggen
Registreren
Help
